Harry Potter 20th Anniversary: Return to Hogwarts..

Bir kitap serisine ait bir film serisinin 20. yılına özel bir arka plan belgeseli gibi bir yapım ne kadar iyi olabilir?’in somut örneği duruyor karşımızda. İtiraf etmem gerekir ki, sıkılacağımı ve çok manasız bir yapım olacağını düşünmüştüm. Ne yapabilirler ki? bunu eğlenceli hâle, izlenebilir hâle, keyifli olan bir şekilde sunmuş olabilirler diye düşünüp çıktığından beri izlemeyi ötelemiştim. Ancak bir anda HBO Max’te karşıma çıktığında ve ne izleyeceğimi bilemediğim bir akşam olduğu için şans vermeye karar verdiğim. Nitekim ne kadar hatalı düşündüğümü, daha ilk dakikalarından feci şekilde anladım. 

Çünkü öylesine farklı, öylesine etkileyici ve keyifli bir yapımdı ki, gerçekten inanamadım. Hiç sıkılmadım ve aynı kitapları okurken ve de filmleri izlerken hissettiğim hissi duyduğumu söylesem inanmazsınız çünkü buna kendim bile inanamadım. Gerçekten de yeri geldi kahkahalarla güldüm, yeri geldi gözlerimin dolmasına hakim olamadım ve çok hüzünlendim. Ve bunu, ne bir kitabı okurken, ne bir filmi ya da bir belgeseli izlerken değil, bir dediğim gibi, sadece arka plan yıl dönümü sene-i devriyesi niteliğindeki bir  belgesel yapımı (artık her nasıl tanımlanırsa onu) izlerken yaşadım. Şaka gibi resmen. 

Bu da kurgunun, metnin böylesi bir çıktı ortaya konarken ne kadar önemli olduğunu bana kanıtladı bir kez daha. Gerçekten muhteşemdi. Hele ki bir Harry Potter hayranıysanız kesinlikle izlemelisiniz. Benim gibi düşünüp bugüne kadar izlemediyseniz de, üzülerek söylüyorum ki çok şey kaçırdık. Ama zararın neresinden dönülse kârdır değil mi ama :-) O yüzden karşınıza çıktığı ilk anda hemen izleyin derim. Çünkü bu keyfi, o Harry Potter keyfini, duygusunu bir başka, bambaşka bir yapımla da tecrübe etme şansı sunuyor yapım. O yüzden de bizim için çok kıymetli bence. Helal olsun vallahi emeği gecen herkese.

Bir de en son olarak şunu eklemek isterim ki gerçekten Harry Potter dünyasında bütün o karakterleri ne kadar çok özlediğimi bir kez daha anlamış oldum. Onların filmler sonrasında, 20 yıl sonra birbirlerini görüp kucaklaşmasındaki duygusallığı sanki ben onlarla tanışıyormuşçasına hissettim. Ne güzel günlermiş onlar, Harry’i okumak, filmlerini beklemek, izlemek. Yani öyle bir dünyayı zamanında keşfetmiş ve tecrübe etmiş olmaktan dolayı çok mutlu oldum. Dediğim gibi sanki gerçek karakterlermiş, gerçek bir dünyamış gibi özleten bir yaratıcılığın söz konusu olması bir yana; özlemini bizde de yaratabilecek bir ekstra yapımı da ortaya koymanın yaratıcılığı ayrı. Sonsuz tebrikler.