Aşkın İstilası: Dem / Metin Hara..
Tabii ki birincinin yani Yol’un gazıyla hemen Dem’e başladım ancak onu bitirmem daha da uzun sürdü. Her ne kadar aynı anda başka kitaplar okuyor olmam da etkilemişse de bunda, verilen ödev-uygulamaların çok daha fazla olmasının ve benim onları tatbik ede ede ilerlemek istememin etkisi de oldu. Ancak bu ikisinin dışında bir nedenim daha vardı ki o da kitabın bitmesini istemememdi!
Şöyle ki: aslında kitabın ilk başlarında biraz zorlandım ve sıkıldım. Hatta ‘aa bu galiba biraz farklı, çok sevemicem gibi’ bile dedim! Akabinde ilk kitaptan buna geçiş amaçlı sayfalar da olunca biraz şevkimi kaybettim gibi oldu. Fakat sonrasında ilerledikçe içine öyle bir daldım, öyle etkili cümlelerle karşılaştım ki tamam dedim, ritmi yakaladım ;) Hele ki yarıdan sonra öyle insanı (en azından beni :) ) yükselten, umutlandıran veya daha doğru ifadeyle umut veren, keyiflendiren, akışta kalmama yardım eden ifadelerle karşılaştım ki, ‘aman diyim’ dedim ‘bunu bitirmeyim ki gün içinde vuku bulup enerjimi emen ha…
Şöyle ki: aslında kitabın ilk başlarında biraz zorlandım ve sıkıldım. Hatta ‘aa bu galiba biraz farklı, çok sevemicem gibi’ bile dedim! Akabinde ilk kitaptan buna geçiş amaçlı sayfalar da olunca biraz şevkimi kaybettim gibi oldu. Fakat sonrasında ilerledikçe içine öyle bir daldım, öyle etkili cümlelerle karşılaştım ki tamam dedim, ritmi yakaladım ;) Hele ki yarıdan sonra öyle insanı (en azından beni :) ) yükselten, umutlandıran veya daha doğru ifadeyle umut veren, keyiflendiren, akışta kalmama yardım eden ifadelerle karşılaştım ki, ‘aman diyim’ dedim ‘bunu bitirmeyim ki gün içinde vuku bulup enerjimi emen ha…
