Harry Potter and the Cursed Child.. / Jack Thorne, J.K. Rowling ve John Tiffany

Yıllar sonra çok iyi tanıdığın bir sevdiğin arkadaşını yeniden görmek kadar keyifliydi Harry'le yeniden buluşmak. Evet bazıları ona olan sevgimizi garip karşılıyor ve anlam veremiyor ancak ben çok iyi biliyorum ki bazı seri kitapların gerçek dostları, onu sevmeseler de bu bağlılığı anlıyor kanımca.
Neyse efendim, öyle veya böyle, tek yazarlı değil de üç yazarlı olsa da, yazım stili alıştığımız roman yarzında değil de tiyatro oyunu senaryosu şeklinde olsa da, artık çocuk ya da genç değil, olgun bir Harry ile buluşmuş olsak da bence bu kavuşma çok ama çok keyifliydi.
Hatta sonlarına yakın bayağı heyecan ve merak doruk yaptığında kendimi zor tutarak frenledim ve bitirmemek için okumamı yavaşlattım desem. Çünkü belki daha kaç sene bekleyeceyiz ya da hiç olmayacak, bilemiyoruz ki. Her ne kadar pazarlama motiviyle mutlaka olacağını düşünsem de hemen okuyabileceğim bir diğer Harry kitabı olmadığı için resmen yudum yudum okudum desem yeridir.
Sonuç nedir derseniz de evet beğendim ancak o orijinal yazım, sanırım sadece Rowling'in yazmamış olmasından ötürü, yoktu. Aralardaki, özellikle ilk bölümdeki çok büyük zaman aralıkları, o zaman atlamaları fazla uzun ve niceliksel olarak da fazla uzun geldi. Biraz rahatsız etti. Ben alışmışım uzun uzun okuyum, ince ince kafamda resimleyim. O yüzden garipsedim ancak her şekilde, bir Harry hikayesi olduğu için sevdim keratayı yine :)
Hiç okumadıysanız bence başlayın çünkü böyle bir hayal gücü ile tanışmak çok büyülü bir güzellik..