The Sleeping Beauty (2023)..

[ENG in below]

• Bu sene İZDOB’umda hiç yeni klasik bale seyretmeyince ben de dedim ki geçen senenin klasiğinin bir de Royal Akademi versiyonunu seyredeyim. 
• Bence bizimki daha güzeldi ancak bazı detaylar var ki, o da bence yine hayran olduğum koreograf Frederick Ashton’ın (+Anthony Dowell&Christopher Wheeldon) kattığı incelikler temelliydi, onların yarattığı farka hayran kaldım.
• Bunlar, özellikle balerinlerin performanslarındaki büyük etkili küçük nüanslarıydı. 
• Öyle ki ilk, prensesin doğumu partisindeki dansçıların ayrı ayrı performansları öyle muazzam ve muhteşemdi ki. 
• Ardından, sondaki düğün sahnesindeki diğer ünlü masal karakterlerinin* danslarının yer aldığı performanslar inanılmaz bir orijinallik ve güzellik katmıştı temsile. Büyük keyif aldım.

* Çizmeli kedi, Mavi Kuş masalından Prenses Florine, kırmızı başlıklı kız&kurt

• Tabii bunun yanı sıra (kapak görselinde de yer alan) çiftimizin** düğünlerindeki ilk danslarının olağanüstülüğünü anlatacak kelime muhtemelen bulamayacağım. Müthiş etkilendim. Tabiri caizse kızımız (Yasmine Naghdi) resmen döktürmüş. (ki kendisini çok da karaktere uygun bulmadım!) Dansına hayran kaldım.

** Prenses Aurora: Yasmine Naghdi

Prens Florimund: Matthew Ball

• Dolayısıyla bu detaylar (+unutmadan bir de gölge karakterimiz -The ‘evil’ fairy Carabosse, Kristen McNally- büyücü halamız olarak büyüleyici idi; gerek mimikleri gerek kostümleri ile yarattığı etki müthişti) üzerinden İngiliz akademi versiyonunu da severek seyrettiğimi söylemeliyim.

***

[in ENG]

The Sleeping Beauty (2023)..

• Since I didn’t get to see any new classical ballet productions at my beloved İzmir State Opera and Ballet this year, I thought I’d go back and watch last year’s classic—this time, in the Royal Ballet Academy version.
• I personally preferred our local version, but there were some details I truly admired in this one—mainly the refinements added by the choreographers I already adore: Frederick Ashton, along with Anthony Dowell and Christopher Wheeldon. The elegance they brought made a real difference.
• These refinements came through especially in the subtle nuances of the ballerinas’ performances, which had a powerful impact despite their delicacy.
• For example, the solo dances performed by the fairies during the princess’s christening party were absolutely stunning.
• Later, in the final wedding scene, the appearances of various other fairytale characters* added a wonderful touch of originality and beauty to the performance—I thoroughly enjoyed it.

* Puss-in-Boots&the White Cat, Princess Florine&the Bluebird, Little Red Riding Hood&the Wolf

• And of course, I probably can’t even find the right words to describe the couple’s* first dance at their wedding (as seen in the cover image). It was breathtaking. To be honest, I didn’t initially find Yasmine Naghdi particularly well-suited to the character, but she completely blew me away with her dancing. She truly dazzled.

** Princess Aurora: Yasmine Naghdi

Prince Florimund: Matthew Ball

• So yes, thanks to all these details (and let’s not forget our shadowy figure—the ‘evil’ fairy Carabosse, portrayed by Kristen McNally—who was mesmerizing as the wicked godmother; her expressions and costumes left a strong impression), I can wholeheartedly say that I also greatly enjoyed this English Academy version.