The Paris Novel / Ruth Reichl..

[ENG is below]

• Kendisinden canımcığımın uzaklardaki kitap kulübü vesilesiyle haberdar olduğum, yepyeni bir roman karşınızdaki. 
• Resmen yaşamını sanatçı buluşmaları üzerinden kurgulayan baş kahramanımızın farklı bir itki ile kendini bulduğu Paris’te yaşadıklarıyla ilerleyen bir öyküye sahip. 
• Bu minvalde, aslında çocukluğunda yaşadığı birtakım travmatik durumların etkisiyle, her ne kadar kendini her zaman sanatın içinde bulsa da -Julia Cameron’in deyişiyle- gölge sanatçı olarak yaşadığını, ancak o küresinden çıktığında fark eden bir kadını öyküsü söz konusu. 
• Ve o küreden çıkması ile ‘aslında elimizdeki yaratıcı gücün, sahip olduğumuz sağlıklı bağlantılarla kendini gösterdiğini’ örnekleyen bir hikaye okuyoruz. Bu anlamda çokça ilham verici bulduğumu söylemeliyim. 
• Öyküyü, Fransız mutfağı, gizli tablolar ve (bence çok nadide birer sanat eser niteliğinde olan) haute coıture kıyafetlerin dünyasıyla da zenginleştirerek çok keyifli bir hazine avı şeklinde ilerleyen bir ritme sahip. Bu da kendisini çekici kılan en önemli özelliği kanımca. 
• Özellikle de sanatın içinde olup kendisini tıkanmış hissedenlerin çok güzel tahlillerde bulunup kendilerine çıkarsamalar edinebileceği keyifli bir anlatı olduğu gibi, 
• kitabın kendisi de bir sanatçı buluşması tadında olan bir roman okumak isterseniz bence net bir fırsat verebilirsiniz.

Karanlıkta, Stella kumaşın kayısı ve vanilya kokusuyla dolu olduğunu fark etti. Hafifçe başı dönerken, haşhaş tarlasında Dorothy’yi düşündü.

Paris, doğup büyüdüğü New York’un aksine, geçmişi takdir ederken şimdinin tadını çıkarabiliyor gibiydi.

İsteksiz bile olsa bir Tumbleweed olmak, Stella’ya bir topluluğun parçası olabilmek için kendini kaybetmenin ne anlama geldiğini öğretiyordu.

Düzenli ev, mis gibi tereyağı ve şeker kokuyordu. Güneş ışığının doldurduğu oturma odasında, küçük bir masanın üzerinde bir kase çiçek, diğerinde ise bir kase meyve vardı. Burası, Stella’ya göre, tam da bir peri masalı büyükanne evinden bekleyeceğiniz gibiydi. İçinde bir rahatlama hissetmeye başladı.

Restorana girerken gergindi ve cesaret bulmak için elbisesine dokundu. Kaygısını kontrol etmek için etrafındaki duyusal detaylara odaklandı. Eşikten adım attıklarında kırmızı şarap sirkesi, hafif bir limon ve vanilya kokusu aldı. Havada gül kokusu da vardı ve tüm bunların üzerinde hafif bir puro dumanı anısı asılıydı. Salonun içinden geçerken, maître d’ onları yönlendirdiğinde, bir koku buketi etraflarına yayıldı: bir masada keskin bir karanfil kokusu, diğerinde ise ağır gardenya kokusu havayı dolduruyordu.

O, bir caz müzisyeni gibiydi—neşeyle doğaçlama yapıyor, sıradan insanların hayal bile edemeyeceği tatlar yaratıyordu. Malzemeleri parçalara ayırıp sonsuz derecede şaşırtıcı şekillerde yeniden birleştiriyordu: güneşte ısınmış, dalından yeni koparılmış domates tadı veren berrak küçük küpler ya da ağzınıza süzülüp kaybolan peynir topları…

Stella, mutfakta onun ebeveyn ya da eş olarak kötü bir seçim olmasına neden olan tüm özelliklerin, burada birer güce dönüştüğünü gördü. Başarısızlıktan hiç korkmadan her şeyi denemeye istekliydi. Yaratıcılığının kaynağı buydu. Kendinden emin biriydi, önce kendini memnun ediyordu; eğer işler yolunda gitmezse, basitçe devam ediyordu.

Stella’ya göre bu, bir arkeolojik alanı kazmaya benziyordu; her katmanda geçmişin bir başka parçasını ortaya çıkarıyorlardı. Sonunda en dibe ulaştıklarında, geniş ve yaralarla dolu meşe tahtalarının gizlendiğini gördüler. 

[in ENG]

The Paris Novel / Ruth Reichl..

• Here’s a brand-new novel I discovered thanks to my dear one’s faraway book club.
• The story revolves around a protagonist who has built her life around artist gatherings but finds herself in Paris driven by a different kind of impulse. 
• As the story unfolds, we see that despite always being surrounded by art, she has lived as what Julia Cameron would call a shadow artist—a realization she only comes to once she steps out of her self-imposed sphere.
• And as she breaks free, we witness a journey that beautifully illustrates how our creative power truly flourishes through the healthy connections we cultivate. I found this aspect incredibly inspiring.
• The novel enriches its narrative with elements of French cuisine, hidden paintings, and the world of haute couture (which I personally consider to be exquisite works of art). This gives the story the feel of an exhilarating treasure hunt, which, in my opinion, is one of its most captivating qualities.
• It’s an enjoyable read, especially for those who feel creatively blocked—it offers insightful reflections that could spark personal revelations. 
• And if you’re in the mood for a novel that itself feels like an artist gathering, I’d say this one is definitely worth a chance!

• In the darkness Stella became conscious that the fabric was infused with the scent of apricots and vanilla. Slightly dizzy, she thought of Dorothy in the field of poppies.
• Paris, unlike her native New York, seemed capable of savoring the present while appreciating the past.
• Being a Tumbleweed, even a reluctant one, was making Stella understand what it meant to lose yourself to become part of a community.
• The tidy house smelled deliciously of butter and sugar. In the sun-splashed living room, one small table held a bowl of flowers, another a bowl of fruit. It was, Stella thought, exactly the way you’d imagine the home of a fairy-tale grandmother. She felt herself begin to relax.
• She was nervous as she walked into the restaurant, and she stroked the dress for courage. To control her anxiety, she concentrated on the sensory details around her. As they stepped over the threshold, she smelled red-wine vinegar, a touch of lemon, a hint of vanilla. There was the scent of roses too and, hanging above it all, the faintest memory of cigar smoke. As the maître d’ led them through the dining room, an entire bouquet of perfumes floated toward them: at one table, there was a prickly carnation aroma; at another, cloying gardenia filled the air.
• He was like a jazz musician, joyfully improvising, imagining tastes that ordinary people could not. He pulled ingredients apart and reconstructed them in endlessly surprising ways: clear little cubes that tasted of just-picked tomatoes still warm from the sun, or cheese puffs that floated into your mouth and simply
• Stella saw that in the kitchen all the qualities that made him a poor choice as a parent or a partner turned into strengths. Utterly unafraid of failure, he was willing to try anything. It was the source of his creativity. He was a confident person who pleased himself; if it didn’t work out, he simply moved on.
• It was, thought Stella, like excavating an archaeological site; with each layer, they uncovered another piece of the past. At last they reached the bottom, to find the wide, scarred oak boards hidden.