“Venedik’ten Manzara” (1878) ~ Osman Hamdi Bey..

[ENG in below]

Tuval üzerine yağlıboya 26X34 | Ιnv. No: 1001/5837

• Bu sefer Hamdiciğimin az bilinen ve çok az bilgisine ulaşabildiğim bir tablosuyla karşınızdayım.

• Zaten çerçevesi de ayrı şahane bu tabloyu resmen kucaklayıp eve götürüp asasım geldi.

• @msgsuniversite rhm’de yer alan ‘Osman Hamdi Bey Salonu’nda (bknz. önceki post’larım) ziyarete açık olan bu tablo, onun nadir manzara tablolarından biri.

- 1897 ve 1870'ler en iyi manzara resimlerini verdiği dönem.

- 1880'lerden sonra da manzaraları yok olmaya yüz tutmuş.

• Zira Hamdi çağdaşlarının aksine bir manzara ressamı değil, bir figür ressamı*. O yüzden de az sayıda manzara yapmış. 

• Sanatçının 

- 1870'lerde yaptığı Bağdat yıllarına ait manzaraların dışında, 

- bu Venedik manzarası, 

- 2 adet Sayda ile 

- 1880'ler ve 90'lara ait bir dizi Gebze ve Eskihisar manzarası var.

(“Gebze’den Manzara” tablosu da aynı salonda ve ayrı postu var)

• Venedik'ten Manzara tablosunda olduğu gibi bu resimler, doğadan çalışılmış;

- küçük boyutlu ve 

- neredeyse İzlenimci denilebilecek bir üslupla yapılmış. 

• Bu tablonun dikkat çekici bir özelliği; 

(bir de 1874 tarihli ‘Manzara’ tablosunun)

- ‘OHB’in alışık olduğumuz ayrıntılı ve ayrıntıcı tarzından çok farklı olarak, sert fırça darbeleriyle yapılmış olması’. (Diğerinden daha az da olsa) 

- fırça darbeleri sayesinde verilen atmosferi ile dikkati çeken tablo, lagünden Venedik şehri manzarasını güçlü bir şekilde veriyor.

* Aslında, olgunluk yıllarında manzara resmi yapmamasına şaşırmamak gerek. 

- Çünkü hiçbir zaman peyzaja fazla itibar etmemiş; 

genellikle Şark sahnelerini, 

- dış mekânlardan çok enteryör görüntüleri ile (iç mekan düzenlemeleri/unsurları) vermeye meyilli bir sanatçı olarak,

manzaraların onun için pek bir cazibesi olmaması normal.

⁃ Sanat hayatının son 20 yılında giderek artan bir şekilde, ayrıntılı olarak tasvir edilen 

⁃ ‘bir Şark/İslam iç mekânında, merkezi bir Şark figürünü’ sahneleyen Osman Hamdi, 

⁃ bu tarzıyla daha erken dönemlerde yapmış olduğu manzaraların neredeyse tersi bir noktaya gelmiş oluyordu.

Kaynak: Edhem Eldem’; “Osman Hamdi Bey’in Sözlüğü”; 2010. 

[in ENG]

“View from Venice” (1878) ~ Osman Hamdi Bey

Oil on canvas 26x34 | Inv. No: 1001/5837

• This time, I’m here with a lesser-known painting by my dear Hamdi, which I could find very little information on.

• The frame itself is also so magnificent that I wanted to hug the painting&take it home to hang up.

• This painting, located in the “Osman Hamdi Bey Hall” at @msgsuniversite RHM (see my previous posts), is one of his rare landscape paintings.

⁃ 1897+1870s were the periods when he produced his best landscapes.

⁃ After the 1880s, his landscapes started to disappear.

• After all, unlike his contemporaries, Hamdi wasn’t a landscape painter, but a figure painter*. That’s why he created only a few landscapes.

• Apart from the landscapes he painted during his years in Baghdad in the 1870s, the artist has this Venice landscape, two depictions of Sidon+a series of landscapes of Gebze and Eskihisar from the 1880s&90s.

(“View from Gebze” painting is in the same hall&has its own post as well.)

• Like the “View from Venice,” these paintings were worked from nature;

⁃ they are small in size+

⁃ were painted in a style that could almost be called Impressionist.

• One striking feature of this painting (also the 1874 “Landscape” painting) is

⁃ that, unlike the detailed&meticulous style we are used to from OHB, it was done w bold brushstrokes.

(Even if a bit less than the other one,)

⁃ the brushstrokes create an atmosphere that draws attention, strongly depicting the view of Venice from the lagoon.

* In fact, it’s not surprising that he didn’t paint landscapes in his later years.

⁃ He never placed much importance on landscapes; as an artist who tended to depict Orientalist scenes,

⁃ often focusing on interior settings (arrangements/elements) rather than outdoor views,

it’s natural that landscapes didn’t hold much appeal for him.

⁃ In the last 20 years of his career, increasingly depicting a central Oriental figure in a detailed Oriental/Islamic interior scene,

⁃ OHB had almost completely moved away from the landscapes he painted in earlier periods.