The Secret Life of Pets 2..

Filmin ilkini, 3 yıl önce caaanım yeğenlerinle seyretmiş olmanın hatırlanış hüznünü içime atıp ikinciyi tek başıma, diğerindeki bağırış çağırış salonu inletmeden uzak olarak, :/ sessizce izledim. İlkinde, muhtemelen konseptin yepyeni oluşu ve karakterleri ilk kez tanıyor olmamızın etkisinde altında daha bir keyifle izlemiş olabiliriz ancak bu da fena değildi.
Zira bunda da küçük çocuk inanılmaz tatlı bişi (tabii babasını üçgen vücut çizmeyeydiler iyiydi :/ ), benim favorim Chloe daha bir karizma kedi olmuş :), köpişimize (resmen nefes yaparken stres yaptığım şeyler aklıma düştüğünde ve/veya gündelik yaşam süresince gerildiğimde yaptığım gibi) kaşıntı tutması, kedili kadının sıkı bir rock’çıya bağlaması (hele o tren yolundaki arabanın pencerelerinin inmesi sahnesi!!), çoban köpeğinin ‘terapistim öyle dio’ cümlesine tepkisi :) ve daha nice detay çok mu çok güldürdü.
Zaten ilkini izleyip sevdiyseniz bunu da izlersiniz diye bişi demiyorum :) Sonuçta ne yaratıcı zekâlar var diye, ağzımızın suyunu akıta akıta izleyelim :)