Krigen.. / A War..

Bir kere çok hüzünlü bir film. Savaşın kendisi yanlış bir olay olduğu için onun içerisinde iken verilen hiçbir kararın, asla tam bir doğru ya da tam bir yanlış olamayacağını çok güzel gözler önüne seriyor. Verilen her bir kararın asla, insanı tam anlamıyla mutlu edemeyeceğini ve kendisini dahi aldığı kararın tam anlamıyla doğru olduğuna ikna edemeyeceğini çok güzel gösteriyor. Hangi açıdan bakılırsa bakılsın her bir tarafın üzüldüğünü ve içinin hiçbir zaman rahat etmediğini acıyla gösteriyor.
SPOILER
Bir kere o küçük çocuğa, terlik olayına delirdim. Bakamadım. Olayı tahmin ettim ve o malum sahnelere hiç bakmadım. Çok üzüldüm, çok acı duydum onun durumunda olanlar için.. Babanın, iki poşete sığacak kadar eşyalarıyla tüm evi toplayıp kaçmasına mahvoldum, utandım eşyalarımdan, çok ama çok üzüldüm.
Onu kampa almamalarına çok üzüldüm, bile bile geri dönebilmelerine yıkıldım. Onların protokol geri alamamalarına da çok üzüldüm. Sonuçta Allah korusun bir şey olsa, ya da durum kandırık olsa tüm taburunu tehlikeye atacağı için elinin kolunun bağlı kalmasına çok yandım.
Mahkeme sahnelerinde ise kendi zihnimde ben de mahkeme ettim. Oraya koydum ona, öbürüne koydum bunu haklı buldum ve sonunda savaşta hak, doğru, adalet diye bir mefhumun olmadığını, olamayacağını anladım :( Kadın haklı, adam haklı, çocukları haklı, arkadaşları haklı, ölenler zaten haklı.. Ben ne derdim dedim dedim durdum, bişi diyemedim.
SPOILER END
İzleyin anacım, savaşın kilometreler ötede dahi nelere mal olduğunu görelim diye, merkezinde oldurduklarının yanında..