Evet utanarak itiraf etmeliyim ki dünyaca bu kadar ünlü bir klasiği bir türlü okuyamamıştım. Ne tuhaftır ki, Jim Carey tarafından baş rolünün oynandığı film versiyonunu da izlemedim. Sağ olsun ki @kahvekadinkitap ’tan sevgili İdil’in o keyifli yeni yıl paketiyle, yılbaşına (aslında Noel’e) dair bu klasiği edinince nihayetinde okuyabildim. Ve çok da mutlu oldum. Çünkü bilenlerin çokça bileceği gibi :) çok keyifli bir hikâyeyi artık ilk elden öğrenmiş oldum.
Öncelikle ifade etmeliyim ki çevirisini çok beğendim. Hiç çeviri okuyormuşum gibi hissettirmedi öyküyü bana. Ve eminim ki orijinal dilinden okusaydım anlayamadığım pek çok eski İngilizce kelime ve ifade olacaktı, keyfini süremeyecektim. Ancak bu şekliyle çok sevdim. Oldukça akıcı ve sürükleyiciydi.
Diğer yandan da Charles amca boşuna Dickens olmamış, zira betimlemeleri, tanımlamaları ile öykü adım adım zihnimde çizile çizile, resimlenerek öyle keyifli ilerledi ki. O çok ağdalı, fazlasıyla tasvirli roman klasiklerinden çok uzakta bir şekilde tüm görsellik kafamda canlanıverdi. Sanki film seyrediyormuşçasına her şeyi resmettim kafamda okurken. O yüzden şimdi filmi, daha bir keyifle izleyeceğime eminim.
Kısacası siz de benim gibi geç kalangillerdenseniz bence artık kalmayın ve okuyun derim. Hatta ben hemencecik yeğenlerime okumayı çok isterdim :( Sizin bu şansınız varsa, o miniklere, bizim gibi geç kalmadan öğrenebilmeleri adına bu hikâyeyi okuyun derim. Çünkü tabii ki, hepimizin ara ara hatırlaması gereken çok doğru bir öğretiyi iletiyor bize. Keşke sadece yılbaşlarında ya da bayramlarda veya özel günlerde değil, her günümüzde o ifade bulan ‘sevinci’ paylaşabilsek, yaşayabilsek..
Comments
Post a Comment