Write For Life / Julia Cameron..

Yazarımızın ünlü kitabı Sanatçının Yolu’nda da pek çok kez dediği ve bu son kitabında da tekrarladığı, kaldı ki bir anlamda kendisi ile özdeşleşmiş bir olgu olan eş zamanlılık bağlamında, Write For Life; yayınlanmasıyla bile kendi adıma müthiş bir eş zamanlılıkla karşıma çıktı. Çünkü bildiğiniz üzere yıllardır rafımda bekleyen Sanatçının Yolu’nu daha yeni, sadece birkaç ay önce bitirdim. Ve onun son birkaç haftasında iken bu kitap yayınlandı ve son noktayı koymamla birlikte Write For Life elime ulaştı. Ve ben de birkaç hafta ara verdikten sonra artık daha fazla dayanamayarak, çevirisini de beklemeden okumaya başladım. Çok da iyi oldu tabii, bi kere bunu ilk elden hemen söylemeliyim. 

Çünkü bütün o 12 ay süren ilk Julia Cameron kitabım ve atölyem olarak Sanatçının Yolu’nu pekiştirmemin yanı sıra; ilgili yazımda aktardığım üzere, Sanatçının Yolu’na dair video kursunda not aldığım ekstra bilgilerin bu kitapta yer aldığını görmemle birlikte, o bilgileri de iyice sindirmemi sağlayan bir kitap oldu Write For Life. 

Diğer bir değişle Sanatçının Yolu kitabında yer alan temel yönlendirmeler, evet bu kitapta da karşımıza çıkıyor. Ancak yazar yenisinde, temel kitaptaki öz teknikleri bir kez daha pekiştirilmekle kalmıyor; ilk kitapta yer almayan diğer yeni temel yönlendirmeleri de yenisine eklenmiş olarak bu kitapla birlikte bize basılı olarak sunuluyor. Zira ilk kitabın video kursunda, mesela spor aktivitesinin de günlük rutine katılması olayına yer aldığını not almıştım. Her ne kadar Sanatçının Yolu’nda yazı olarak son bölümünde değinilse de açık bir şekilde belirtilmemişti. Ancak dediğim gibi ilgili video kursunda bunu net bir şekilde yazar ifade ediyor. Ve bu kitapta da artık tüm okur kitlesine yayılacak şekilde de basılı sunmuş oluyor; ve verdiği günlük ödevlerine ek olarak mutlaka yapılması gereken aktivite olarak ekliyor. Tabi buna başka bir ödev eklemesi daha var o ayrı. Sürpriz kalsın :)

Dolayısıyla anlaşılacağı üzere, siz hiç daha önce yazarın bir kitabını okumadıysanız bu kitaptan başlamanızı önermem. Çünkü çok fazla bilgi eksik kalır diye düşünüyorum. O yüzden önceliğin, her zamanki gibi Sanatçının Yolu olması gerektiği kanaatindeyim. Çünkü o kitabı okuyup uygulayarak tüm atölyesini tamamlamakla birlikte müthiş bir temel atıyorsunuz. Ve işte o halde, onun üzerine eğer bu kitabı okursanız alınması gerekeni hakkıyla alıyorsunuz. Aksi halde tüm konsept bence eksik kalıyor.

Bu sebepten ötürü demem o ki, eğer okuduysanız Sanatçının Yolu’nu, hemen okuyabilirsiniz Write For Life’ı veya bir süre geçtikten sonra. Ki özellikle de o ritmi kaybetmiş hissiyatındaysanız, hemen mutlaka okumanız gerektiğini söyleyebilirim. Çünkü yeniden o ritmi yeniden yakalamanız da oldukça yardım yardımcı oluyor. 

Zaten Sanatçının Yolu ile karşılaştırıldığında Write For Life, oldukça kısa. Sadece 6 haftadan oluşuyor ve 100 küsur sayfadan ibaret. 12 haftayı bitirdik sonra hele, bunu resmen pat diye tamamlıyorsunuz. Kaldı ki bu kitapta her bölümde yazar adeta birer kompozisyon okutur havasıyla birçok deneme kaleme almış. Özellikle de roman veya benzeri yaratım süreçlerindeyseniz çok yardımcı olacak nitelikte bir kitap. Şahane tüyolar veriyor, benden çıtlatması :)

Yok benim gibi o gillerden değil de başka türlü bir yazma eğilimi olan ve/veya yarattım süreçlerine sahipseniz de; hem kendinizi bi gözden geçirmenizi,  hem de ‘aa ben bunları zaten yapıyormuşum ne kadar da iyi ve doğru yapıyormuşum’ hissiyatı duymanızı sağlıyor. O açıdan da büyük bir keyif veriyor. Zira kendi adıma öyle oldu ve büyük mutluluk duydum. 

Kısacası zaten bu kadını seviyorum, canım Julia yengem yani :-) o yüzden de bu kitabı da müthiş beğenerek ve keyif alarak okudum, ödevlerini de zevkle yerine getirdim. Tüm aktardıklarına ve yaşattıklarına, Sanatçının Yolu’na dair paylaşımımda, uzun uzun anlattığım için burada bir daha tekrar etmeyim istiyorum. Dilerseniz oradan okumanızı şiddetle öneririm. 

Son olarak bu kitapla birlikte, bu kitaba da ilişkin olarak da dediğim gibi, yeniden o Julia ritmimi kaybedersem yazarın diğer kitaplarına da devam ederim hissiyatıyla tamamladım Write For Life’ı. O yüzden de benim için yazarı ve konseptini anlayıp tam anlamıyla oturtabilmem adına çok iyi oldu bu son çıkan kitabı. Şiddetle öneririm.

• Its an act of bravery. As we write, we tell ourselves the truth about how we are and how we feel. We give the universe our coordinates: "I am precisely here." We give the universe permission to act on our behalf. When we write, we experience synchronicity. Our "luck" improves. Writing is a spiritual path. With each word, we take another step forward. Writing has wisdom in it. It takes courage to see ourselves and our world more clearly. Writing is a commitment to honesty. On the page, in black and white, we see the variables we are dealing with. Writing is a lifeline. I love to write. [s. 8]
• Our inspiration is the fruit of our solitude. Left to our own devices, we discover a wealth of thoughts. We pursue inklings and ideas. We chase our mind with curiosity: What next? [s. 20]
• As we embrace the practice of putting pen to page, we embrace our many moods. Accepting our moods, we become intimate with ourself and with our Higher Power. We experience a spiritual connection, and that connection brings us grounding and peace. [s. 24]
• Writing our daily pages, we find ourselves interested by the flow of our own lives. Many small details capture our attention. We do not need high drama or foreign locale high stakes. A bouquet of roses, or lilies, or even daisies, can turn the gears of inspiration. [s. 24]
• But as I retired from my ego's need to be a brilliant author, my writing became more clear. No longer aimed at being impressive and brilliant, it aimed instead to be forthright. I came to believe that "creator" was another word for "artist." I trusted the Great Artist-in the words of Dylan Thomas, "the force that through the green fuse drives the flower." I tried to think of myself like a flower, mysteriously blooming. I tried to be humbly obedient. I came to believe that honesty and authenticity could capture my reader's faith. [s. 26]
• Writing Morning Pages is like sending a telegram to the universe. We give our precise coordinates: here, and how, I am. The universe, in response, acts on our behalf. Although we may not call it that, we have sent a prayer. Implicit in each day's pages is the request "Please help me," and the universe does. [s. 27]
• "Julia, I want to be original," I am often told. The desire to be original is actually wrongheaded. I would dare to say there is no such thing as being original. Perhaps all stories have been told before. How much wiser it would be if people said, "Julia, I want to be authentic." The desire to be original comes from the ego. It is the ego's desire to be special. The desire to be authentic comes from the soul. It is the soul's desire to be honest.  [s. 137]