Şeflerin Aşkı [La Passion de Dodin Bouffant]..

[ENG in comments]

Filmekimi 2023 seçkisinde yaralan bir yapımdı. O zamandan beri bekliyordum ve şimdi buna ne kadar da değdiğini şükrederek gördüm. 

Gerçekten izlerken insanın ağzının suyunu akıtacak kadar estetik güzellikte, birer tablo gibi imtinayla hazırlanmış sekanslardan oluşan, kelimenin tam anlamıyla bir görsel şölen var karşımızda. 

Sadece yemeklerin iştah açıcı hazırlanışı ve sunuşu değil, onların etrafındaki atmosferi kuşatan tüm ihtişamlı objeler ve o objelere eşlik eden ışık ve renk oyunları da gerçekten harikulade. 

Görülmeye değer sonsuz bir estetik ziyafet. 

Her zaman bir filmde müzik eksikliğini hissedip bunun için hayıflanırken bunda da net bir müzik eksikliği mevcut ancak, konu aldığı dönem itibari ile bunu bilerek yapıyor ve o yoksunluğu doğanın birbirinden farklı sesleri, tabii ki özellikle kuş sesleri eşliğinde öyle güzel ikame ediyor ki, o doğal melodileri lakır lakır içesiniz geliyor. En azından tüm bunlar kendi adıma izlerken böyle oldu. 

Tamamen aslında bir yemek hazırlama ritüeli üzerine kurulu görülse de yüzeyde (ör. 2 dk boyunca sadece menü okunması!), bir duygu spektrumu üzerinden ilerliyor ve her bir duyguyu, o sadeliği ve naifliğin içinde öyle güzel aktarıyor ki, her biri sonuna kadar hissettiriyor. 

Kısacası; araya serpiştirdiği muhteşem nokta atışı alıntılarından kendine has diyaloglarına değin, sözel anlatımıyla da beni kendine hayran bırakan bir klasik var karşımızda. 

Zaten ifade ettiğim detayları  sinema sanatı içinde seviyorsanız kaçırmazsınız, eminim.

Ah, yeni bir yemeğin keşfi...

...insanlığın selameti adına, bir yıldızı keşfetmekten yeğdir!

Kültür ve hafıza gerekir, 

…alacağın tadı biçimlendirmek adına.

Aziz Augustinus demiş ki: Mutluluk...

...zaten elimizde olanı devam ettirme arzumuzdur.

Şarap, yemeğin entelektüel bir parçasıdır.

Üç yaşında kusursuz bir kulağa sahip olabiliyoruz...

...beş yaşındayken bir notayı Mozart gibi çözebiliyoruz...

...40 yaşından önce bir gurme olamıyoruz.

[in ENG]

This was a wounded film at Filmekimi 2023 selection. I've been waiting for it since then, and now I've seen how much it was worth with gratitude. 

There's literally a visual feast composed of sequences prepared with meticulousness like paintings, so aesthetically pleasing that it makes one's mouth water while watching. 

It's not just the appetizing preparation and presentation of the dishes, but also the magnificent objects surrounding them and the light and color play accompanying those objects that are truly wonderful. 

It's an endless aesthetic banquet worth seeing. 

While I always lament the lack of music in a film, there's a clear absence of music here as well, but it does so knowingly due to the period it depicts, and it beautifully substitutes that absence with the different sounds of nature, especially bird songs, that you'll find yourself enjoying those natural melodies. At least, that's how it was for me while watching. 

Although it may seem entirely based on a cooking ritual on the surface (ex. a 2-min menu reading!), it progresses through a spectrum of emotions and beautifully conveys each emotion within its simplicity and naivety, making each one felt until the end. 

In short, from the splendid pinpoint quotes scattered throughout to its unique dialogues, there's a classic that captivates me with its verbal expression. 

If you love the details I've expressed within the art of cinema, you won't miss it, I'm sure.