İntiharın Genel Provası..

Gecikmeli olarak ve şu an için bir oyun eksik olarak, kendi adıma İntiharın Genel Provası ile yeni tiyatro sezonunu açmış oldum. İki perdelik ve yaklaşık 2,5 saatlik bir oyun İntiharın Genel Provası. Duşan Kovaçev (geçen seneki o muhteşem Profesyonel’in yazarı da olan Sırp yazar) için eserinden çevrilen ve M. Sadık Yağcı’nın yönetmenliğinde sahneye konan bir eser. 

Temelde her ne kadar dört oyuncu tarafından sahneye konulmuş olsa da bunun iki katı kadar karakteri izlediğimiz bir tiyatro eseri ayrıca. Bu bağlamda da oyuncuların performansının ne kadar kıymetli ve yoğun olduğu, aynı şekilde kostüm ve makyaj tasarımının da ne kadar etkin bir şekilde işin içinde olduğunu anlamak gereken değeri görüp emeği takdir etmek açısından çok önemli. 

Aslında ikinci yarıya kadar oyunun ortaya koyduğu hikâyeyi biraz karanlık bulduğumu ve tam bir temele oturtamadığımı itiraf etmeliyim. Ancak ikinci yarıdan itibaren soru işaretlerinin açıklanır bir hâle gelmesi ve çok kısa bir şekilde tüm olayın özünün, aslında siyasi iktidar kavramına bağlanması etkileyiciydi. O yüzden o an dikkat edilmese ilgili detay kaçabilir ve tüm konsept, tabiri caizse kavranamayabilirdi kendi açımdan. Bu nedenle açılımların kurguya biraz daha yedilmesini ve ayrıntıların biraz daha altının çizilmesini beklemedim değil. Çünkü dediğim gibi belli belirsiz üzerinden geçilen ancak çok fark yaratacak bir nitelik taşıyor o detaylar, kanımca. 

Tabii ki neredeyse yakalayamayacağımı düşündüğüm ayrıntı ve biraz daha altının çizilmesini istediğim olgular, tiyatro tanıtım metninde çok güzel bir şekilde ifade bulmuş. Ancak artık blog’taki yazılarımdan anlayacağınız üzere film ve dizilerde olduğu gibi diğer sahne sanatlarında da açıklama broşürünü okumadan oyunu izlemeye girişiyorum. Bittabi sonrasında okuduğumda tüm parçalar yerine oturmuş oluyor ancak dediğim gibi yine de broşürlü ya da broşürsüz, bir şekilde oyunda bunların çok daha anlaşılır olmasını, en azından genel izleyici kitlesi açısından istedi minnak gönlüm :). Dolayısıyla ilgili metinde yer aldığını belirttiğim cümleleri aşağıda alıntılamadan edemedim tahmin edeceğiniz üzere. 

Sonuç olarak siyasi eleştiri soslu olup toplumsal olayları ve olguları merkeze alan tiyatro eserlerinden hoşlanıyorsanız, oldukça sembolik bir dile sahip olan İntiharın Genel Provası’nı bir bakabilirsiniz diye düşünüyorum.

“Oyunumuz mutsuz bir mimarın intihar denemesi ile başlıyor. Görünen gerçekleri simgeleştirdiği nesneler aracılığı ile vermeyi çok iyi bilen Duşan Kovaçeviç'in bu üslubuna bağlı kalarak oyunumuzu sahnelemeye niyetlendik. 

Yazarımız eski Yugoslavya'da yaşanan kapitalist restorasyonun çok acı neticelerini anlattığı oyunda tek kurşun dahi atmadan ekonomik çöküş ile başlayan parçalanma ve savaş sürecini dile getirmektedir. Sosyalist düzende insanların varlıklı olmamasına rağmen fakir de olmaması, beraberinde toplumdaki "eşitlik" duygusunu da getirdiği için insanlar mutsuz değildir. Bugün bu coğrafyada yaşanan bu mutsuzluğun temel sebebi eşit dağılımın yok olması ile birlikte insanların içindeki umudun da tükenmesidir. Bu da beraberinde insanların var olmak için ödeyeceği bedellerin yüksek olmasına neden olmuştur ve olacaktır. Artık bu düzenin içinde insanlar giderek (parça parça) ölüme yaklaşmaktadır.”