İnönü'de ilk maç: Beşiktaş-Ankaragücü.. / A football match in Inonu Stadium Besiktas vs. Ankaragucu..

Stadyuma gitme ve stadyumda bir konser dinleme hayalimin gerçekleşmesinden sonra, Goncacım da İnönü’ye gitme ve bir BJK maçı izleme hayalimi gerçek kıldı. Teşekkür etmek o kadar az kalıyor ki............

After my dream of being in a stadium and experiencing a concert there became true with U2 event, an another dream of mine which was being in Inonu Stadium and watching my favorite football team BJK’s match there became true with the help of dearest Gonca. Thanking is definitely not enough for it………..

Ankaragücü taraftarına bittim. Bi avuç garibimi koymuşlar kafesler ardına. Deplasmanda olmak çok zor vallahi..

11 Eylül 2010 Cumartesi akşamı, babamı silah zoruyla koltuğundan kaldırıp yola koyulduk. Gece aynı zamanda Uluslararası Basketbol Şampiyonası yarı final maçı vardı ve Türkiye oynuyordu. O yüzden tüm duyumlar stadın kesinlikle boş olacağını söylemişti. Ben de içten içe inanmadım değil. Ama ne zaman ki Çırağan’ın oraya yanaştık ve ben yollardaki yüzlerce formalı BJK’liyi gördüm, “işte budur” deyip tam gaz maç havasına girdim. Zira bir gün önce Goncacım’ın telefonda “hadi yarın maça gidiyoruz” söyleminden sonra her zamanki “siyah-beyaz en büyük Beşiktaş” tezahüratımı çok daha içten söylemeye başlamış ve maça gideceğimiz için içimi bir sevinç kaplamıştı ama o an artarak devam etti.

On September, 11st in 2010 Saturday evening, with force I grabbed my dad and we hit the road for the match. Because of having our national basketball team’s semi-final match for FIBA 2010 World Championship at the same evening; everybody was saying that the stadium wont be full enough. And I should admit that I had believed them. But when I saw the beautiful crowd walking towards to stadium from Çırağan to Beşiktaş, I knew that it wouldn’t be true anymore. And this made me feel more enthusiastic for the match. My second peak was when I saw the stadium full by passing next to it before we arrived. And third was the time when I managed to pass all stairs and saw the beautiful stadium with full of roaring fans for BJK..

İkinci peak, stadın tam yanından geçerken full dolu olduğunu görmem ve üçüncüsü ne zaman ki merdivenleri aşıp o tribün arasındaki tünelden geçip de stadın o muhteşem sesi ve görüntüsüyle karşılaşmam oldu. Tek kelimeyle MUHTEŞEMDİİİİİİİİİ....... Ne kadar mutlu oldum ve sevindim anlatamam. İnanamadım gözlerime. Stat full doluydu. Delicesine tezahürat yapılıyor ve yer yerinden oynuyordu.

Ben daha bir gün önce kesin 5 atarız diyodum ama takımın motivasyonu tatlı bir olayla dağılınca 4-0 aldık maçı.....Neymişşşşşşşşşşşşş hep beraber “en büyük Beşiktaş”.........
I was saying that we would win 4 to 0 but a pleasant distraction occurred. Towards to last minutes of the match, the people who were also watching the Turkey-Serbia basket match from their cell phones or hearing from the phone via their friends had started to say that the time is also last seconds for that match and they are head to head.
Tam son dakikalar oynanıyordu ki, cepten izleyerek (gözünü sevdiğimin 3G’si) veya telefonla arkadaşlarından öğrenerek skoru bize aktaran taraftarlar, eş zamanlı olarak Sırbistan-Türkiye basket maçını da takip etmemizi sağladı. Ne zaman ki son saniyeleri başa baş gider oldu, herkes stadı unutup etrafına “maç kaç kaçmış” demeye yoğunlaştı:)

And after that notice, everybody lost their concentration for BJK and turned their head to those people to let them say about the score. And immediately our match ended, they started to broadcast the basket match from the scoreboard:) It was fantastic. We send all our positive energy and best of hope to them and they got the match as well as BJK.

Nitekim bizim maç sona erer ermez skorboard’a maçı canlı verdiler ve inanmazsınız ne taraftar ne futbolcu kimse dışarı çıkmadı ve biz (artık stat kaç kişilikse o kadar kişi) tüm dikkatimizi ve enerjimizi milli takıma yönelttik. Goncacımın dediği gibi bu kadar insanın o kadar pozitif enerjiyi bir arada yüklemesi kazanmamızda büyük etken oldu........

Kısacası bu muhteşem geceyi hem BJK hem milli takım galibiyetiyle, aynı mekânda yaşanan enerji ve keyifle, bir taşla iki kuş vurarak doyasıya yaşadım. Bilmiyorum bir daha bir maçta bu kadar eğlenir miyim.......

I believe that I wont be able to have a wonderful football match like this for the second time in my life. I had the time of my life. Having 2 beautiful score at the same place at the same time was a wonderful coincidence…..

Mekânın engelli raporu: Türkiye’nin üç büyük takımından birinin bu kadar yıllık stadından hiç beklemezdim. Yanımda refakatçim olmasa asla çıkamazdım ve bendeki BJK aşkı olmasa ;) o devasa metal merdivenleri. Neyse ki tirübün içi, ama belki de çok merdiven inmediğim için, o kadar zor değildi. Açık’ta olsaydık belki çok daha zor olabilirdi. Zira onların oturma koltuklarının sırt yerleri daha alçak olduğu için tutunmaya yardımcı imajı çizmedi. Bir tane normal maç gişesiyle bile her şey düzeltilebilecekken hiçbir şey yapmamaları çok acı............