Eve Dönmenin Yolları / Alejandro Zambra..

- MugaMag kitap kulübü Temmuz 2024 seçkisi.

- Bu vesileyle Şilili yazar Zambra’yı ilk kez okumuş oldum.

- Evet çok sade ve alıcı dili var..

- Evet gündelik olayları anlatırken; ustalıkla, arka planda, dönemin siyasi ve toplumsal olaylarını çok güzel yansıtıyor..

- Evet bu yansıtmayı yaparken muhtemelen hissedilmiş tüm o duyguları rahatlıkla ve çokta ajite etmeden okuyucusuna geçirebiliyor..

- Ve fakat anlatışı ve geri plandaki aktarımı her okuduğumda; ne yazık ki bizim ülkemizde de bunların vakti zamanında en az onlarda olduğu kadar hüzünlü bir şekilde vuk-u bulduğunu anımsamadan (ve en basit ifadesiyle içim burkulmadan) edemedim.

- [Velhasıl mesela Eylül Görmüş’ün Zambra güzellemesinin temelini oluşturan ‘içinde bulunduğumuz yaşamı  basitçe anlatması’ benim için kitaplarda okumayı tercih etmediğim bir şey olmamasına rağmen, çok da keyifle okuduklarım bulunduğu için (bknz. Jhumbra Lahiri) kendi adıma Zambra özelinde pek de hoşlaşmadığım bir nokta oldu.

- Hatta tam en sadesinden metaforla anlatmaya çalıştığını anlıyorum, bir yerden sonra kurgu gerçek algısı da birbirinin içine giriyor (ki bu kapsamda geçtiğimiz aylarda okuduğumuz Veronica Raimo’nun Yalan Dolan’ını hatırlattı) ancak bunları başka çağdaş yazarlarda sanırım daha çok beğendiğimden, yine benim için öne geçen bir durum olmadı.]

- Dolayısıyla, zaten bizde yaşanmış olayların bir de Şili versiyonunu okumak açıkçası çok bir şey ifade etmedi kendi adıma. Bu anlamda da beni içine almadı.

- Yine doğal felaketler bağlamında yaşanan acılar da aynı minvalde bir durum hasıl etti kendi adıma.

- Diğer taraftan çocukluk travmaları, ailevi kodlamalar ve kişisel bazda yaşanan romantik durumlar hep bir gündelik hayat sadeliği içinde, naif çerçevede verilme gayretinde olsa da (bunların çok daha vurucu olanlarını, belki de özellikle yakın dönemde okuduğum için) yine kendi adıma bir etkisi olmayangillerdendi.

- Sonuç olarak özellikle son dönemde adı sıkça duyulan genç bir yabancı yazarın, bu vesileyle bir kitabını okumuş ve bir kitaptan ne kadar fikir sahibi olunabilirse işte ondan bir nebze kendi çapımda edinmiş oldum. Sevenlerine sevgilerimle :-)

Ya da belki kitapla uğraşmak hoşuma gidiyor. Yazmış ol­maktansa yazıyor olmayı tercih ediyorum. 

Orada kalmayı, o zaman içinde yaşamayı, o yıllarda var olmayı, muğlak görün­tüleri uzun uzun takip etmeyi ve özenle gözden geçirmeyi ter­cih ediyorum. Onlara kötü gözle bakmak ama bakmak. Ora­da kalmak, izleyerek.

Yeni bir sokakta kaybolmak istiyor gibiydim. Mutluluk içinde tamamen kaybolmak. 

Ama kaybolamadığımız, kaybolmayı beceremediğimiz anlar vardır. 

Her ne kadar sürekli yanlış yönlere sapsak da. Bütün kerteriz­leri kaybetsek de. 

Geç olsa da ve yola devam ederken söken şa­fağın ağırlığını hissetsek de. Ne kadar uğraşsak da kaybolma­yı beceremediğimiz, kaybolamadığımız anlar vardır 

Ve belki de kaybolabildiğimiz zamana özlem duyarız. Bütün sokakların yeni olduğu zamana.

Okumak yüzünü kapamaktır, diye düşündüm. Okumak yüzünü kapamaktır. Yazmaksa yüzünü göster­mek.

…. her ne kadar bir ya­bancının hikayesini anlatmak istesek de eninde sonunda hep kendi hikayemizi anlatırız.

Onların kayıp bir dünyada, imkansız bir dünyada hayat­ta kalmış muhteşem yaratıklar olduğunu düşünüyorum.

[in ENG]

Ways of Going Home: A Novel [Formas de Volver a Casa] / Alejandro Zambra..

- MugaMag Book Club's selection for July 2024.  

- This gave me the chance to read the Chilean author Zambra for the first time.  

- Yes, his language is very simple&receptive..

- Yes, while narrating everyday events, he skillfully reflects the political+social events of the time in the background..

- Yes, while doing this reflection, he probably manages to convey all those felt emotions to the reader comfortably & without too much exaggeration..

- However, every time I read it, I couldn’t help but remember (and, simply put, feel a pang in my heart) that similar events in our country have, unfortunately, occurred as sadly as those depicted.  

- [For example, the simplicity of ‘describing our current life,’ which forms the basis of Eylül Görmüş’s praise of Zambra, is not something I dislike in books per se, but given that I enjoy books that do not do so (see Jhumpa Lahiri), it became a point I didn’t particularly appreciate in Zambra.  

- Even though I understand that he’s trying to explain things in the most straightforward manner, and at some point, the narrative and reality perception merge (which reminded me of Veronica Raimo’s Lost on Me (Niente di Vero) we read in recent months), since I generally like such approaches in other contemporary writers, it didn’t stand out for me here.]  

- Therefore, reading a Chilean version of events already experienced in our country didn’t mean much to me personally. It didn’t engage me in this sense.  

- Similarly, the pain experienced in the context of natural disasters also resulted in a similar situation for me.  

- On the other hand, childhood traumas, family coding, and personal romantic situations were all presented within the simplicity of everyday life and a naive framework. Although they might have been more impactful (perhaps because I’ve read more striking ones recently), they didn’t have much effect on me.  

- In conclusion, having read a book by a young, frequently mentioned foreign author recently, I gained a glimpse of what one can learn from a book, to the extent possible. Best wishes to those who appreciate it :-)