Vahşet Tanrısı..

Ve bu seneki tiyatro sezonunun kapanışını Vahşet Tanrısı ile yapmış oldum. Ama ne kapanış oldu. İnanılmaz eğlenceli ve keyifli bir oyundu. Kendi adıma en güzel süprizi ise şu oldu: jaleninalemi blog’umun sakinlerinin artık bildiği üzere filmlerin de, kitapların da olabildiğince konusunu/özetini/sinopsisini okumadan olaya girmeyi tercih ederim. Ki nitekim aynı şey tiyatrolar için de geçerliliğini koruyor. O yüzden bu oyuna gelmeden önce konusuna ve orijinalinin ne olduğuna dair herhangi bir bilgiye sahip değildim. 

Ancak gelin görün ki oyun tam başladı ve daha ilk cümlelerinden itibaren bir baktım aa ben bunu hatırlıyorum! Nereden hatırlıyorum? : seneler önce izlediğim ve yine hayran kaldığı bir filmden! Carnage ismindeki (Türkçe adı Acımasız Tanrı olarak çevrilmiş o zaman,) Jodie Foster ve Kate Winslet’in oynadığı, yönetmenliğini Roman Polanski’nin yaptığı 2011 yapımı film. Nitekim oyun biter bitmez broşüründen okuduğumda gördüm ki meğerse bu tiyatronun da orijinalı olan yabancı tiyatro eseri (yazarı Yasmina Reza), vakti zamanında izlediğim o filmin de uyarlandığı esas tiyatro oyunu imiş. Ve İzmir tiyatrosu (yöneten Tayfun Erarslan) sayesinde ben de, o filme de kaynak olmuş olan oyunun çeviri (Zeynep Avcı) versiyonunu izleme şansına sahip olmuş oldum.

Şahsen dört oyuncunun performansını çok iyi buldum. Ancak Anette karakterini canlandıran Canan (Erener Şen) Hanım bi harikaydı, onu ayrıca not düşmek istedim. Oyunun repliklerinde de geçtiği gibi (dilerim doğru hatırlıyorum) psiko komedi türündeki bu eser, çağcıl bireye, ebeveynler üzerinden giderek şahane bir analizle dokundurmayı çok iyi başarıyor. Yakalayabilirseniz izlemenizi öneririm.