12 Angry Men..

Ve işte bugüne kadar varlığından dahi haberim olmadığı için çok büyük hayıflandığım bir yapım var karşınızda. Öyle ki her ne kadar bir radyo televizyon mezunu olmasam da, iletişim fakültesi temelli biri olarak ve de vakti zamanında kendi çapımda sinefil olmama rağmen, bu filmi duymamıştım ya da duyduysam da adı, izlemediğim için dehlizlerimde kaybolmuş gitmiş belli ki. Ancak 1,5 saatte bir siyah-beyaz filmin, tek bir odada, sadece 12 kişi üzerinden öyle büyük bir konuyu böyle şahanelikte bizlere sunduğunu, size bildirmekten dolayı çok mutluluk duyuyorum.

12 adamın 12’si de, giydiklerinden karakterin mimiklerine, ifadelerine değin öyle güzel yansıtıyor ki gerçekten hayran kaldım. Ve bir konu bu kadar sade ve bu kadar etkileyici bir şekilde anlatılır. Hangi konu derseniz suçlu ve suçsuzluk, hem de kriminal bir dava etrafında bu kadar güzel ifade edilebilir. Öyle ki Azra Kohen'in kitap kulübü vesilesiyle böyle bir filmin varlığından haberdar olduğumda ve vakti zamanında böyle büyük bir başarıya imza atmış filmin o kadar mükemmel şekilde çekildiği için bir daha yeniden çekiminin gerçekleştirilmediğini okuduğumda, benim için izleme sırasının başına yerleşmişti. Ve şu an izlemiş biri olarak da, gerçekten de neden böyle bir karar aldıklarının ve nasıl doğru bir karar aldıklarının çok iyi idrakindeyim. 

O yüzden de hem kendinizi hem ergen sınıfında yer alan çocuklarınız (pek tabii ;) yeğenleriniz) varsa onlarla da izlemenizi şiddetle önereceğim bir yapım var karşınızda. Çünkü (özetle) gerçekten de kitap kulübü vesilesiyle işlenen İrade Terbiyesi kitabı kapsamında irdelendiği üzere ‘iradenin, düşüncenin haklı gördüğünü ortaya koymanın nasıl olması gerektiğini, kendimiz eğer ki iradeli durabilirsek bunu karşıya yansıtabileceğimiz ifadesini’ bize bu film, şahane sahnelerle aktarıyor. Daha fazla uzatmayım ve size bu filmi izlemeyen bir kez daha davet edeyim diyorum.