Straight Outta Compton..

Film 60larda geçiyor (hoş Selma 40larda geçiyordu!) ve biz bu filmi 2016'da izliyoruz, izliyoruz da noluyor; hiçbir şeyin değişmediğini, filmi izler gibi gerçekte de her şeyi sadece izleyebildiğimizi, o kadar sene, o kadar olay, o kadar haksızlık, o kadar acıdan sonra hiçbir şeyin değişmediğini utançla seyreyliyoruz!
Konunun gerçekliği ve çarpıcılığı bir yana film olarak bence çok iyi. Bir kere o kadar olayı, o kadar arada yıl olmasına rağmen, resmen tereyağından kıl çeker gibi, tam tabiriyle so smooth bir şekilde, resmen akar gibi, su gibi, kayar gibi, her nasıl tasviri doğruysa o şekilde, o kadar iyi bir şekilde bağlantıyı asla koparmadan, o kadar pürüzsüz akıcılıkta kurgulanmış olarak sunuyor ki şaştım kaldık. Kurguda, editing'de aday mı bilmiyorum ama kesin olmalıydı ve kesinlikle almalıydı.
Diğer yandan, bir rap dinleyicisi olmasam da, tek yakınlığım şöyle idi ki: vakti zamanında ilk çıktığında, sanırım o ilk şarkısıydı, Eminem'in o ilk şarkısını ezbere biliyordum, teee orta okulda falandır korkarım :) Böyle olmasına rağmen bir şekilde isimlerini bildiğim o baba rapçilerin aslında aynı kaynaktan çıktığını, temelde Dr Dre bağlantılı olduklarını, nerelere nerelerden geldiklerini gösterdiği için de filmi çok sevdim.
O müzikleri, onları öyle yerli yerinde kullanması; karakterlerin, o tepkilerini dışa vurma şekillerini bir filmde bu kadar iyi yansıtabilmek, hadi kalkın tepkimizi biz de verelim gazını, adrenalini bizde dahi yaratacak kadar izlerken heyecanlandırabilecek bir etki yaratabilmesi bana çok çarpıcı geldi, helal olsun dedirtti.
İzleyin derim, tarihin ne kadar çok tekerrürden ibaret olduğunu böylesi güzel bir filmle bir kez daha görün derim.