Son dönemde ne zamandır izlemek istediğim, ödül sezonunun en çok konuşulan yabancı filmlerinden biriydi Mezuniyet. Romanya’da geçen ve Romen yaşam tarzına dair iyi bir Romanya menşeli yapım olarak karşıladı beni. Ve bize çok benzer toplumsal unsurlarıyla da şaşırtmadı değil. Bunun yanı sıra da, sanırım geçen sene idi (2015 imiş), yine o dönemin ödül sezonunun öne çıkan yapımlarından
Child’s Pose ya da original adıyla
Poziția Copilului filmimi hatırlattı. Zira ben sadece bizim toplumda olan, bazı durumlardaki çocuklara aşırı korumacı yaklaşım olayının, nispeten daha açık olan bir toplumda da olduğunu, bir filme dahi yansıyacak kadar yoğun şekilde olduğunu hiç düşünmezdim. Child’s Pose’da erkek çocuk üzerinden olan olay, Bacalaureat’te karşımıza kız çocuk nezdinde çıkıyor. Özellikle çocuk yetiştirme, ebeveynin kendisinin çabalayıp yapamadığını çocuğu üzerinden gerçekleştirme çabasının-arzunun ne kadar uç bir noktaya gide bildiğini; hem çok gerçekçi bir öykü üzerinden anlatıyor, hem de çok ama çok gerçekçi bir kurgu ve çekim olarak karşımıza getiriyor. Zira ben, gerçekten olmuş/olmakta olan bir olay/öykü gibi, bir ‘reality show’ izler gibi merakla izledim.
SPOILER
Sadece sonunun çok daha sonuca bağlanır olarak bitmesini isterdim. Çünkü kanımca, ne o taş atanın kim olduğu, ne de kızın sınavı verip vermediği durumu havada kaldı. Hoş bir yandan da hayatın da öyle olduğuna dair bir atıf olabilir, daha doğrusu, bilinçli bir şekilde muallakta bırakılmış olabilir (ki hayata benzetilmeye çalışılması, filmin gerçekçi kurgusuna da bu noktada oldukça uyuyor) ancak yine de beni mutsuz etti, o belirsizlik.
SPOILER END
Sonuç itibariyle farklı bir kültürün, bize benzerlikler taşıyan, bu kadar da çok konuşulan böylesi gerçekçi bir filmini izlemekte fayda olduğunu düşünüyorum. Hele ki festival filmlerini seviyorsanız, tam biçilmiş kaftan derim ;)
