Oyuncu - Ben Feuerbach..

Ve vakti zamanında sadece Konak sahnesinde oynamış olan bir oyunla daha Bornova sahnesine de gelmesi ile birlikte izlemesi hazım oldu çok şükür. Oyuncu - Ben Feuerbach isimli oyun, yazar Tankred Dorst’un eserinden Sema Engin Edinsel’in çevirisi ile sahneye konmuş.

Temelde iki kişi arasında geçen ve biraz da karanlık olan psikolojik bir oyun. Önce, en azından kendi adıma, oyunun içine (bu aralar birçok kitapta da geçerli olduğu gibi :-)) girmekte zorlandım ancak ne zaman ki kurgunun ritmine kendimi kaptırdım, gerçekten de çok iyi performe edilmiş ve derinliği olan bir eser izlemeye başladım. Hatta dediğim gibi iki kişinin etrafında temelde geçse de çok büyük ağırlıklı olarak tek bir oyuncunun üzerinde ilerleyen bir tiyatro oyunu. Bu da dolayısıyla oyuncuya yani başrole büyük bir sorumluluk yüklüyor. Ancak sahneye koyan Hakan Özgömeç’in böylesi zorlayıcı bir karakteri çok iyi bir performansla ortaya koyduğunu söylemeliyim.

Konusu itibariyle ise yedi sene sahnelerden uzak kalmış bir tiyatro oyuncusunun kendi içinde verdiği psikolojik savaşı ve dolayısıyla ruhsal durumunu olabilecek en iyi şekilde yansıtıyor. Oyunun içinde geçen bir replikte ifade bulduğu gibi, ‘oyuncu’nun yaşadığı travma sonrasındaki halet-i ruhiyesi nedeniyle ilaç almadan gerçek ile hayali birbirine karıştırabildiğini söyleyen karakterin oyunda bize yansıtılanlarının ne kadar gerçek olduğunu bizim de kafamızda sorgulamamıza alan yaratıyor. Bu anlamda bizi gerçeğe çapalayan nokta ise; tüm temsil boyunca sahnenin bir köşesinde duran ve son sahnede işlerlik kazanan obje ile bizi salona girmeden önce fuayede karşılayan (bu arada ilk kez dışarıda oyuna ait bir aksesuarın sergilendiğini gördüm ki bu çok güzel bir detay) benzer objeyi, kafamızda son sahnede bağlantılandırmamız oldu kanımca. Çünkü işte ancak o zaman biz de sorularımıza bir anlamda cevaplar bulmuş olarak salondan ayrılmış oluyoruz.