Ve bir Oscar maratonu zenci filmi daha. Bu da yine, nasıl oluyorsa bulunmuş ve farklı bir bakış açısından, gerçekten inanılmaz bir şekilde, maruz kaldıkları işkenceyi bizlere anlatmış. Hem de öyle bağırmadan, usul usul, sakin sakin. Ve bu şekliyle dahi, ki kendi özündeki ağır acı bağlamında, bizi dövmeyi başarmış bir film olmuş. O arkadaşın yemek masasında anlattıkları, çocuğun dinleyişi, annenin kadınla konuşuşu vd gerçekten o bir film olarak ekran başından benim içimi deldiyse varın gerçekten yaşayanları da biz düşünelim. :(
Bu arada kızımızın ailesinin durumu ve çocuklarını sahiplenişi, erkek egemen bir toplum kontenjanından Türk toplumu üyesi olan beni gerçekten mıhladı. Helal olsun be. Hem de sene daha kaç. E tabi bi de oğlanın annesinin durumu var ki akıllara ziyan.
Neyse efendim, bir siyahi durum filmi daha izleyecek hâliniz varsa sizi sağdan ekranlara alalım ;)
Comments
Post a Comment