Şahsen her ne kadar bir yerlerden yazarın adı tanıdık gelse de, bilenlerin affına sığınıyorum. Ancak filmden sonra, öyküyü onun ağzından dinlemek ve o komik dilini okumak için kitabı almaya heveslendiğimi itiraf etmeliyim :) Kadın gerçekten çok nev-i şahsına münhasır bir tip. Beni öldürdü gülmekten. Olaylar desen, zaten gerçek olamayacak kadar absürt. Ancak hayat bu. Kaldı ki kadının yaşadığı da çok hüzünlü. O Amerikalıların yalnızlığındaki hüzün zaten akıllara ziyan. Kadına da, onun kadar orijinal bir karakter olan arkadaşına da çok üzüldüm.
Film de genel olarak bence pek keyifli bir yapımdı. Onu böyle kılan da tabii ki, gerçek bir hikâyeyi böylesi gerçekçi oynayabilen kişilere sahip oluşuydu kanımca.
Meraklısına: SPOILER-- Bu arada en sondaki durum dilerim o şekildedir, çünkü aksi hâlde dehşet içim burkulurdu. Öyle kararlar alınabiliyor ise helal olsun. Bir de o kitapçı kadınla bir daha konuşamadılarsa çok üzülürüm :( Onu da belirtmeden geçemeyeceğim. SPOILER END
Comments
Post a Comment