Happy End..

Ve evet bir Haneke filminin tam olması gerektiği gibi bir yapımdı! Tüm film boyunca neyin neyle nasıl bir neden-sonuç ilişkisi içinde olduğunu düşünmekle geçen, ‘ahan da şimdi daha net bişicikler olacak’ diye diye kendimi yediğim, ‘şimdi bu nekine, niyekine, nasılkine’ nidalarımın hiç eksik olmadığı bir film!
Siz de şimdi bu kız ne diyo ki? demeyin, zira Haneke filmi izlemişliğiniz varsa ne demek istediğimi anlamışsınızdır :) Yok hiç denk gelmediyseniz de işte böyle bir yönetmen amca olur kendileri desem kızar mısınız? :) (kızmazsınız ama bana yine de di mi, kızmayın bana zaten, sevin beni, beni sevmeyenlere inat :() (ah dur azcık içimi de dökmüş oldum :( )
Neyse efendim filme dönecek olursam; küçük kızımız manyak bi tip! kelimenin tam anlamıyla. Akıl alır gibi değil. Ancak kanımca ilerde çok izleriz, iyi aktris olur bu. Bi kere çok orijinal, güzel bi tipi, güzelliği var. Hafif de korkutucu zaten. Yani öyle bir rolü oynamak zor bence. Sonuçta küçücük bi kız. O yüzden alır burdan yürür o diyorum. Ahan da yazdım buraya. Ben demiştim derim, vakti gelince ;)
Filmin konusuna falan hiiiç girmiyorum (niye acaba?!). Çünkü dediğim gibi klasik bir Haneke konusu, ortaya karışık vesselam. Neyse eğer Haneke seviyorsanız zaten izlersiniz, sevmiyorsanız pas geçersiniz; festival filmi severim diyorsanız da o kontenjandan filme bi şans verebilirsiniz; Haneke hiç bilmiyom bakiim mi tanımak için derseniz de yok derim, en azından iyi bir Haneke filmiyle (mesela Piano Teacher [amanin booo diyorum], ya da Swimming Pool) tanışın sonra buna gelin derim ;) Artık ben daha ne diyim , dağılalım :)