Nelyubov.. / Loveless..

Ve karşınızda, yine bir Ladybird kadar çok konuşulan ancak bu sefer sopsoğuk, buz gibi bir Rus filmi, sepsevgisiz bir film var. İçinizi donduruyor; bir şey olmadan kendinizi, sürekli soğukta kasar gibi kasmanıza neden olan bir oluyor. Şahsen ben sürekli kendimi ‘kızım ne bu kadar kasıyorsun’ diye kontrol ederken ve sakinleştirirken buldum.
Aman diyim unutmadan, son sahneye bakmasam da (evet bilerek bakmıyorum öyle sahnelere), hoş belki de bir şey yoktu ya da göstermediler ancak ben görmediğim için bilemiyorum, çocuk hassasiyeti olan biriyseniz, bu kadar filmler sizi çok etkiliyorsa, es geçin, izlemeyin derim. Şahsen ben, ödül dönemi filmi olmasa, bir de farklı ülkelerin filmlerini izlemekten hoşlanmasam izlemezdim. Çünkü tek bir sahne olmasına rağmen (o son sahne değil, başlardaki 1 saniyelik banyo sahnesi!) benim içim fena oldu. O kare içime oturdu. Öyle bazı kareler var, yıllar geçse gitmez gözümün önünden. Korkarım bu da onlardan biri oldu. Zira çocuğa çok mu çok üzüldüm, içim acıdı, yazık yapmayın etmeyin dedim dedim durdum.
Kısacası film, sevgisiz insanların, kendi ailelerinden gram (ama gerçek anlamda. çünkü filmdekiler aynen öyle!) sevgi görmemiş insanlar, sevgi nedir bilmediği için nasıl sevgisiz ortamlar yaratıp sevgisiz çocuklar yetiştirdiklerini, tüm soğukluğu ile, tüm o bildik Rus soğukluğu ile öyle sadelik içinde çarparak anlatıyor ki. Zaten sadece bunu yapıyor. İsminin hakkını dibine kadar veriyor. Sepsevgisiz bir film çıkıyor karşımıza.
İnsan hayret ediyor, inanamıyor, bilmese de görmese de kodlarında bile mi yok anam diyip diyip duruyor. Sinir ediyor. Yani kadına deli kızıyorum, öyle böyle değil. Sonra söyledikleri ile kızgınlığım az ama çoook az azalıyor, çünkü bilmiyor ki diyorum. Ama hoş yine de nereye koyacağımı bilemiyorum. Sonra babayı alıyorum, dövsem rahat etmeyeceğime kanaat getiriyorum. Zira, bakın unutmuşum, en en sonda, o bakmadığım kareden sonra bir bebek yatağı sahnesi var ki o da beni deli üzdü, sinirimden uyutmadı. İşte o sahneden sonra adamı alıp dağlardan atasım geldi.
Neyse ben daha fazla karartmayım içinizi. Dediğim gibi içiniz götürürse, bir boşluk ve yavaşlık içinde uzunca bir sevgisizlik izlemek isterseniz bakın. Çünkü ben böyle dellendiysem demek ki çok güzel bir kurgu, çekim ve oyunculuk vuku bulmuş demektir. Tabii bunlar o Rusların gerçek hâli de olabilir! Vah o Rus çocuklarına..