Eugene Onegin (2013)..

*Rusça (Yevgeniy Onegin) telaffuzda ‘YevgE-nee OnYEG-in’

[ENG is below]

• İlk kez Çaykovski‘nin bir operasını tesadüfen seyretmiş oldum. Aynı zamanda ilk kez de Rusça bir opera eseri tecrübe ettim
• Tam 146 sene önce (29) Mart ayında prömiyeri yapılmış.
• Sadece bestesi değil, libretto’su da ona ve Konstantin Shilovsky aitmiş.
• Balelerinde olduğu gibi operasını da çok beğendiğimi hemen söylemeliyim. Ki zaten kendisinin en sevilen operasıymış bu. (çıtayı en yüksekten başlattım vesselam)
• Hatta kostüm ve dekorasyon açısından konusu itibari ile çok ihtişamlı olmamasına rağmen işleyişi açısından bi dakika bile dikkatimi kaybetmeden&heyecanımı koruyarak izledim. Ki böyle bir operaları seyretmek kendi adıma çok nadir olmuştur. 
• Aleksandr Puşkin’nin ünlü romanından bir uyarlama imiş. Romanı okumadım ancak öyle bir sahneye konmuş ki romanı izliyormuşcasına seyrediyorsunuz. O kadar başarılı.
• [Lirik romandan uyarlama eseri Tchaikovsky de ‘lirik sahneler’ (lyricheskie stseny) olarak tanımlamış; dramatik olaylardan çok, karakterlerin iç dünyasına&duygularına odaklanması nedeniyle ki tam da öyle olmuş ve böyle bir opera yapmanın ne kadar zor olduğu aşikar.]
• Hatta alt yazılarla birlikte öyle şahane bir kurguya sahip ki hiç açıklamasını okuma gereği dahi hissetmiyor, tüm bütünlüğe hakim olarak bitiriyorsunuz. 
• Ve yine çok güzel bir romanda okuduğunuzda hissettiğimiz o duyguların aktarılmasını da opera tamamıyla bize yansıtıyor. 
• Oyuncuların performansı açısından da özellikle karakterlerin eşleştirilmeleri muhteşemdi. Onegin zaten tam bir Onegin olmuş ancak; Lensky karakterine hayat veren sanatçı da beni büyüledi.
• Kısacası sanırım ilk kez bir operaya bu kadar hayran kaldım.

Meraklısına:

-2.perdedeki dans müziği, Fransız besteci Adolphe Adam’ın ‘Le postillon de Lonjumeau’ adlı operasından bir melodi imiş. Tchaikovsky, gerçekçi bir atmosfer yaratmak için bunu eklemiş.

-Tchaikovsky, Onegin’in Tatyana’yı reddettiği sahneyi bestelerken, kendisinin aldığı bir aşk itirafı mektubunu hatırladığını&bu duygunun ilham kaynağı olduğunu söylemiş. Ki zaten direk aklıma seyrederken Tchaikovsky’nin Karısı adlı yakın dönemde izlediğim film geldi. O filmde de tamamen bu olay konu ediliyor.

[in ENG]

Eugene Onegin (2013)..

• For the 1st time, I happened to watch a Tchaikovsky opera by pure coincidence-my 1st Russian opera as well.
• Its premiere took place exactly 146 years ago, in March (29). Not only was the composition by Tch., but the libretto was also written by him&Konstantin Shilovsky.
• Just like his ballets, I must say I thoroughly enjoyed this opera as well. In fact, it is said to be his most beloved opera. Despite not being particularly grand in terms of costumes&set design due to its subject matter, the way it was executed kept me engaged&excited throughout—never lost focus for even a minute. Quite rare for me when watching operas.
• It is an adaptation of Pushkin’s famous novel. I haven’t read the novel, but the way it was staged made me feel as if I was watching the novel unfold before my eyes. It was that successful.
• [Tch. himself referred to his adaptation of this lyrical novel as ‘lyrical scenes’ (lyricheskie stseny) rather than a traditional opera, since it focuses more on the characters’ inner worlds&emotions rather than dramatic events.+that’s precisely how it felt—it is clear how difficult it must be to create such an opera.]
• The way the opera was structured, especially w subtitles, was so masterful that I never even felt the need to read any additional explanations. Everything was seamlessly conveyed. It truly managed to capture&reflect the emotions one experiences when reading a beautifully written novel.
• In terms of performances, the casting was absolutely brilliant. Onegin himself was a perfect Onegin, but the artist portraying Lensky completely mesmerized me.
• In short, I think this is the 1st time I have been so captivated by an opera.

For Those Interested:

•The dance music in the 2nd act:Adolphe Adam’s opera Le Postillon de Lonjumeau. Tch. incorporated it to create a more realistic atmosphere.

•While composing the scene where Onegin rejects Tatyana, Tch. recalled a love confession letter he had once received, saying that the emotions from that memory served as his inspiration.

While watching, I immediately thought of the film Tchaikovsky’s Wife, recently watched. That movie was entirely centered around this very event.