Io Sono L'Amore.. ben aşkım..

Bilenler bilir tam bir İtalya-sever olarak filmi tabii ki bir İtalyan yapımı olduğu, orijinal dilinde izleme şansı olduğu ve ballı kaymak kontenjanından ‘aşk’ kelimesini taşıyan bir isme sahip olduğu için seçtim veee hiç pişman olmadım... io sono l'amore... i am love...

konuyu, sözleri, oyunculuğu, müziği ve diğer her şeyi bir kenara bırakın; bu filmi sadece görselliği – görüntüleri – manzaraları için izleyin derim...

Baş roldeki ailenin muhteşem ötesi malikanesi ve ondan da öte bir büyüye, güzelliğe sahip bahçesi mi desem... kadının belli belirsiz siluetinin gezinirken gözlere arz-ı endam eden Milano Duomosu’nun ihtişamı mı desem... ailenin bir bahçe mülkünün palazzo kıvamındaki mülkü ve onun kadar güzel ince zevke sahip iç dekorasyonu mu desem... yemek yemenin bir sanat, her anlamda sindire sindire tadına vara vara yapılması gereken estetik bir edim olduğunu gözler önüne seren sekanslar mı desem... kadının bir şehrin sokakları, kaldırımları olamayacak kadar özene bözene tasarlanmış Sanremo caddeleri mi yoksa Sanremo’daki gizli mabede uzan o kıvrıla kıvrıla yükselen saklı yollar mı desem... sanat eseri kıvamında özenle hazırlanan yemekler ve onların sergilendiği güzel ötesi yemek takımlarıyla hazırlanan sergi nizamındaki estetik harikası sofralar mı desem... Duomo’nun kuleleri gibi yükselen, ancak hem sadeliğini, inceliğini, gösterişten uzak zarifliğini koruyan doğum günü pastasının göz alıcılığı desem... ben karar veremedim siz beğenin...

Evet biraz hüzünlü, acı bir konusu var ancak bence tek kelimeyle bu ‘güzelliğe’, ‘güzelliklere’ değer...