İstanbul’da bir İzmirli olmak...

Nedendir bilinmez ne zaman İstanbul’da balkonu otursam kendimizi (gücenmek yok), Almanya’daki Türkler gibi hissederim :) Nasıl ki onların gettolarında Alman tarzından izole bir yaşam sürmeleri, her gördükleri çimlerde mangal yapmaları durumları birer şehir efsanesi gibi dolanır bizim durumu da ona benzetirim. Bir balkon gördük mü, ebat vb. fark etmez, akşamüzeri oldu mu, masa açılır, örtü serilir ve etrafı seyre dalınır. E akabinde de neden şu diğer balkon sahiplerinin o güzelim balkonda keyif yapmadığı düşünülüp, İzmir özlemle anılır :( İstanbul’da bir İzmirli olmak bu demek olsa gerek .....