Magic Mike XXL..
Kesinlikle ilk film çok daha iyi, çok daha eğlenceli ve çok daha konusu olan güzel bir film idi. Ancak bu filmde ne öncekinin devamı niteliğinde bir konu ne de sonunu merak ettirecek heyecanlı bir atmosfer buldum. Ancak gelin görün ki iki tane öyle dans sahnesi var ki, sırf bu ikisi için bile film kesinlikle izlenmeli!
Ve hemen söylemeliyim ki ben Channing Tatum'u beğeniyorum! Evet itiraf ediyorum kesinlikle çok hoş bir çocuk ancak bence tüm çekiciliği, o şeytan tüyü niteliği kesinlikle gülüşünden kaynaklanıyor! Dudağının o minik kıvrılma hali, o sempatik gülüş / gülücük şekli gerçekten çok çekici! Çocuk beni öyle etkiledi ki tüm filmlerini geri dönüp izlemeye başladım desem! Hele ki 80'li olduğunu duydum ya daha daha daha daha çekici hale geldi!
Aslında çocuğun tipi hiç benim tipim değil zira benim oldukça belirgin bir tipim vardır ve bu çocuk kesinlikle ondan çok ama çok uzak bir tipe sahip, gel gör ki dediğim gibi o gülüşü... demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş, kaslı, yapılı bir vücuda sahip birini de beğenebileceğim gerçeğiyle şapadanak karşı karşıya kaldım!
Aslında gülüşün verdiği his; saf sevgi, aşk ama hepsinden öte kocaman bir bedenin ardında, koşulsuz bir sevginin yattığı gerçeği kanımca. Bu da aslında kadınların hep korunma, kollanma arzusunu karşılayabilecek niteliğe karşılık geliyor. Dolayısıyla bu da çocuğu çekici ve arzulanır hale getiriyor. Mesleği, eğitimi ve diğer tüm demografik özellikleri ne olursa olsun o kişinin sizi sevgisiyle kucaklayıcı isteği, tamamen tatmin edilmiş bulunuyor!
Neyse Tatum parantezini kapatıyorum, filme geri dönüyorum! Diyaloglar çok yavaştı çok anlamsızdı çok bağlantısızdı, konu desen yani sırf bu dans bölümleri olsun diye araya serpiştirilmiş bir tutam iki hikaye bile diyemeyeceğim anlatıdan ibaret idi! Bazı karakterlerin neden pat diye çıktığı, geçmişteki bağlantıları veya tamamen niye pat diye yok olduğu asla bir nedene bağlanmıyor, öylece havada bırakılıyor.
Ancak dediğim gibi ne zaman ki o dans sahnelerini (meraklısına altta linkini veeriyorum ;) hadi iyisiniz ;) ) izliyorsunuz, sanki gerçekmişçesine deli gibi etkileniyorsunuz! işte o zaman ağzınız bir karış açıkta kalıyor her şeyi, tüm o anlamsızlıkları, anlamlandıramadıklarınızı unutuyorsunuz!
Ancak şunu söylemeden geçemeyeceğim, iki filmde de bunda da kesinlikle ağzımıza bir parmak bal çalınıp bırakılıyor yani kadın esas hedef kitle bağlamında söylüyorum tabii ki!
Şöyle Channing'i doyasıya seyreyleyebileceğimiz! tam bir sahne! ne yazık ki mevcut değil! Bu da aslında kötü bir şey bizim açımızdan! ancak filmin genel konsepti düşünüldüğünde, asıl male enternatinor'ların yaptığı gibi her şey aslında tam tepe arzu noktasında bırakıldığı için çok normal.
Bu yüzden kızlar yapacak başka bir şey yok, siz en iyisi mi filmdeki o iki dans sahnesinin tadını çıkarın ;)
Ve hemen söylemeliyim ki ben Channing Tatum'u beğeniyorum! Evet itiraf ediyorum kesinlikle çok hoş bir çocuk ancak bence tüm çekiciliği, o şeytan tüyü niteliği kesinlikle gülüşünden kaynaklanıyor! Dudağının o minik kıvrılma hali, o sempatik gülüş / gülücük şekli gerçekten çok çekici! Çocuk beni öyle etkiledi ki tüm filmlerini geri dönüp izlemeye başladım desem! Hele ki 80'li olduğunu duydum ya daha daha daha daha çekici hale geldi!
Aslında çocuğun tipi hiç benim tipim değil zira benim oldukça belirgin bir tipim vardır ve bu çocuk kesinlikle ondan çok ama çok uzak bir tipe sahip, gel gör ki dediğim gibi o gülüşü... demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş, kaslı, yapılı bir vücuda sahip birini de beğenebileceğim gerçeğiyle şapadanak karşı karşıya kaldım!
Aslında gülüşün verdiği his; saf sevgi, aşk ama hepsinden öte kocaman bir bedenin ardında, koşulsuz bir sevginin yattığı gerçeği kanımca. Bu da aslında kadınların hep korunma, kollanma arzusunu karşılayabilecek niteliğe karşılık geliyor. Dolayısıyla bu da çocuğu çekici ve arzulanır hale getiriyor. Mesleği, eğitimi ve diğer tüm demografik özellikleri ne olursa olsun o kişinin sizi sevgisiyle kucaklayıcı isteği, tamamen tatmin edilmiş bulunuyor!
Neyse Tatum parantezini kapatıyorum, filme geri dönüyorum! Diyaloglar çok yavaştı çok anlamsızdı çok bağlantısızdı, konu desen yani sırf bu dans bölümleri olsun diye araya serpiştirilmiş bir tutam iki hikaye bile diyemeyeceğim anlatıdan ibaret idi! Bazı karakterlerin neden pat diye çıktığı, geçmişteki bağlantıları veya tamamen niye pat diye yok olduğu asla bir nedene bağlanmıyor, öylece havada bırakılıyor.
Ancak dediğim gibi ne zaman ki o dans sahnelerini (meraklısına altta linkini veeriyorum ;) hadi iyisiniz ;) ) izliyorsunuz, sanki gerçekmişçesine deli gibi etkileniyorsunuz! işte o zaman ağzınız bir karış açıkta kalıyor her şeyi, tüm o anlamsızlıkları, anlamlandıramadıklarınızı unutuyorsunuz!
Ancak şunu söylemeden geçemeyeceğim, iki filmde de bunda da kesinlikle ağzımıza bir parmak bal çalınıp bırakılıyor yani kadın esas hedef kitle bağlamında söylüyorum tabii ki!
Şöyle Channing'i doyasıya seyreyleyebileceğimiz! tam bir sahne! ne yazık ki mevcut değil! Bu da aslında kötü bir şey bizim açımızdan! ancak filmin genel konsepti düşünüldüğünde, asıl male enternatinor'ların yaptığı gibi her şey aslında tam tepe arzu noktasında bırakıldığı için çok normal.
Bu yüzden kızlar yapacak başka bir şey yok, siz en iyisi mi filmdeki o iki dans sahnesinin tadını çıkarın ;)